Türkçe | Français

Ama­zon 5.5 mily­on kilo­me­trekare­lik bir alana sahip, dünyanın en büyük ve önem­li bio çeşitlil­iğinin bulun­duğu böl­gelerinden biridir. 33 mily­on insanın, 380 yer­li halkın, gönül­lü izo­lasy­onuy­la 140 halkın ve 240 yer­li dilin konuşul­duğu bir evdir. Ama­zon dünyası dokuz ülkeyi kap­sıy­or: Venezuela, Kolom­biya, Ekvador, Peru, Brezilya, Suri­nam, Guyana, Fran­sız Guyana ve Bolivya.

Bu böl­genin zengin­liği, tar­i­hin çeşitli anların­da, askeri, ticari ve endüstriyel çıkar sahip­lerinin doğal kay­nakların kon­trolü için başlat­tık­ları aç gözlü rek­a­bet nedeniyle, Amazon’un yer­li halk­larının ata­ların­dan devraldık­ları nüfus­larının yok edilme­sine veya bastır­ması­na yol açtı. İlk olarak kauçuk, kestane ve altın, yağ­masıy­la başlayan bu süreç bugün petrol ve gaz gibi doğal çevreyi kir­leten eko-kırım pro­jeleriyle böl­genin sosyal barışını değiştirmek­te ve Ama­zon kültür­lerinin onarıla­maz kayı­pları­na neden olmaktadır.

Sarayaku, işte böyle­sine tar­ih­sel bir düş­man­lığın, hay­dut­luğun mirasçıları tarafın­dan kuşatıl­mak­ta ve tehdit edilmekte.

Sarayaku halkı, Pan­taza eyale­tinin merkezin­dem Bobonaza nehri kıyısın­da yak­laşık 1400 kişi­lik nüfusu ile 135.000 hek­tar­lık yaban bir alan­da yaşıy­or. Böl­g­eye yol erişi­mi bulun­muy­or. Buraya erişmek için sadece iki yön­tem var : nehir yolu ve sadece küçük uçak­lar­la kul­lanıla­bi­li­nen hava yolu.

Sarayaku’da yaşayan diğer sakin­ler ise, kertenkele, balık ve anacan­dos tür­leri. Orman ve nehirler­le çevrili böl­geyi Anday­acu, Ish­pin­go, Ratuno ve Capahuari nehirleri besliy­or. Ken­di doğal dünyaların­da son derece uyum içinde yaşayan Sarayaku halkının huzu­ru, 1993 yılın­da Arjan­tinli, Com­pañia Gen­er­al de Com­bustibles (CGC) petrol şir­ke­tinin toprak­ları­na girme­siyle bozul­maya başladı.

2002 yılı­na gelindiğinde ise, CGC keşif çalış­maları­na başla­mak üzere toplu­luğun bulun­duğu alana gir­di ve ham petrolün yer­altın­da ne kadar kaldığını belir­lemek için ilk olarak “pen­tolit” olarak bili­nen 1433 kg’lık yük­sek güçte pat­layıcıyı toprağa gömdü. Böylece Sarayaku halkı doğru­dan tehdit altı­na girdi.

Amazon ‘un ZAD’ı, “Sarayaku, Yaşayan Orman”

Bunun­la bir­lik­te tüm bölge halkı bu gir­işime diren­mek için bir araya gel­di ve toprak­larını, sularını, hay­van­larını ve orman­larını koru­mak için mücadel­eye başladı. 2012 yılın­da ise, Inter-Amer­i­can Court Of Human Rights (IACHR), Ulus­lararası Amerikanİns­an Hak­ları Mahkeme­si, Sarayaku ile saf tutarak, Ekva­tor hüküme­tine karşı dava açtığını duyur­du. Nihayet 2013 yılın­da dava Sarayaku halkının lehine sonuçlandı.

Bu nihai final hiç kuşkusuz esas olarak Sarayaku halkının ve onun karar­lı ve boyun eğmeyen kadın lid­er­lerinin sürdürdüğü direniş kam­pa­nyalarının bir sonucuydu.

Amazon’daki ekolo­jik direnişin en önem­li unsurları haline gelen “Ama­zon Kadın­ları Hareketi”, Doğa Ana’nın bütün çocuk­ları­na, ekolo­jik yıkı­ma karşı bütün bir geze­geni koru­maya ve onun­la barış içinde yaşa­maya odak­lı, “yaşayan bir eko­topya” öneriyor.

Sarayaku Kich­wa kadın­ları bugün, hem Covid19 virüsüne hem de bölgede yaşanan nehir taşkın­ları­na karşı mücadele yürütürken aynı zaman­da bütün yeryüzü için büyük geri dönüşüm sağlay­a­cak bir yaşam için de savaşım veriyorlar.

Biraz­dan izleye­ceğiniz “Sarayaku’nun Kadın­ları” adlı kısa belge­sel, ken­disi de bir ZAD aktivisti olan Sadık Çelik tarafın­dan bir dayanış­ma yol­cu­luğu pro­je­si olarak, geçtiğimiz Mart ayın­da işte bu kadın direnişinin yarat­tığı ekotopya’da yani “Yaşayan otonom orman, Sarayaku“da çek­il­di. Sarayaku başkanı Miri­an Cisneros’un anlatımıy­la, işte “SARAYAKU’NUN KADINLARI”


Yönet­men: • Mon­taj : Doğan Boz­taş • Çeviri: Pınar Ercan, Guia & Josef San­ti, Fran­cis­co de Orel­lana, Eli Madrid Rojas, Gabriel Gio­vanet­ti • Müzik: Kemal Sahir Gürel


Kedistan’ın tüm yayınlarını, yazar ve çevirmenlerin emeğine saygı göstererek, kaynak ve link vererek paylaşabilirisiniz. Teşekkürler.
Sadık Çelik on EmailSadık Çelik on Facebook
Sadık Çelik
REDACTION | Journaliste 
Pho­tographe activiste, lib­er­taire, habi­tant de la ZAD Nddl et d’ailleurs. Aktivist fotoğrafçı, lib­ert­er, Notre Dame de Lan­des otonom ZAD böl­gesinde yaşıy­or, ve diğer otonom bölge ve mekan­lar­da bulunuyor.