22 Mart, “Dünya Su Günü” gibi özel bir günde bir çağrı yapmış ve “Haydi, insana, hayvana ve yeryüzüne can suyu olmak için mücadeleye!…” demiştim. “Fransa’nın Bordo kentinden başlamak üzere, kano ile su yollarını takip ederek Marsilya’da bulunan Dünya Su Konseyi’ne gitmeyi ve onlara suyun bir hak olduğunu ve satılıp pazarlanamayacağını anlatan Dünya Su Dostları Deklarasyonu‘nu iletmeye var mısınız?” diye sormuştum.
Çağrı : Dünya Su Konseyi’ne kano yolculuğu
Ben sözümü tuttum ve yollara düştüm…
İşte tüm zorluklara ve kısıtlı imkanlara inat ulaştırabildiğim notlar…
Yolculuğu Facebook sayfasından ve benim kişisel hesabımdan da izleyebilirsiniz.
Yol notlarımı Kedistan’da okumak isterseniz, işte buradalar : 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7
Fransızcası : (çeviri aşamasında)
YOL NOTLARI 8
14 Ağustos 2017
Merhaba,
Bugün işler biraz karıştı. Arles’dan yola çıktım ve henüz limana geldiğimde, çok şiddetli bir rüzgar vardı. Limanda bir süre konakladım ve bekledim. Rüzgar normale döndüğünde tekrar yola koyuldum. Ama doğru yönde ilerlediğime emin olmak için, çevremdeki birine sordum. Bana “bu taraftan” diye işaret etti. İlerdikçe, bu işte bir iş olduğunu farketmeye başladım. Yarım saattir daha önce geçtiğim bölgede kürek çektiğimi farkettim. Bu arada karşı konulmayacak bir rüzgar çıkmıştı ve çok dalga vardı. Doğru yöne, yani geri dönüp, rüzgara karşı ilerlemem imkansızdı. Mecburen rüzgarı arkama aldım ve Tarascon’a sığındım.
Yani kısacası bugün ilerlememiş, hatta bir geri dönüş kaydetmiş oldum. Hava durumu, yarın yine şiddetli rüzgar ve dalga uyarısı yaptı. Dolayısıyla strateji değiştirdim. Bu gece ya da yarın sabah erkenden, otobüsle tekrar Arles’a dönüp, katedemediğim su yolunu kaldığım yerden yakalamayı düşünüyorum.
Bu arada, malzemeyi ve kanoyu taşıdığım şaryonun tekerlekleri, ucuz etin yahnisi şeklinde, tamamen dağıldı. Tamir etmeye çalıştım ama beni ancak gara kadar taşıyabilir durumda. Yani umarım… Orada şaryodan ayrılmak zorunda kalacağımı hissediyorum. Bundan sonra tüm taşıma işlemlerini, kola ve sırta kuvvet yapmak durumunda kalacağım için, çaresiz malzemelerin bir kısmını elemeye başladım.
Size yazmak için bir internet cafe buldum, ama orada da İnternet o anda, bir futbol maçının naklen yayın için kullanılıyormuş. Bu mesajı telefonla Kedistan aracılığıyla yayınlıyorum. Eğer Arles’a dönüşüm yarın sabaha kalırsa, bir kampingden rica ederek, internete bağlanma seçeneğim daha var. Belki size yeniden yazabilirim.
Şimdilik, bu kadar…
15 Ağustos 2017
Dün, yanlış yönlendirmeli talihsiz bir yön karışıklığı ve ardından şiddetli rüzgar ve dalgaların gazabı nedeniyle rüzgarla geçici bir anlaşma yapıp (rüzgarı arkama alıp), daha önce geldiğim yöndeki en yakın şehir limanına, Tarascon’a sığınmak zorunda kaldığımı aktarmıştım. O güne ait bu görüntüleri şimdi paylaşıyorum sizlerle…
Arles’da gece gece köprü altında, çadırda…
Bozulan bilgisayarla bir ihtima, bir umutla, hasır neşir hallerim bir sonuç vermedi yazık ki…
Arles’da şiddetlenen rüzgar nedeniyle sürüşe kısa bir ara verip, rüzgarın sakinleşmesini beklemeye koyuldum…
Kano’yu ve eşyaları dalgalı sudan çıkarıp kenara taşımaktan başka çarem yoktu anlayacağınız…
Arles’dan ayrıldıktan ve o şiddetli rüzgara ve dalgalara yakalanmadan kısa bir süre önce, küçük kayalardan oluşma bir minik adacıkta ‚“bu gittiğim yönde bir tuhaflık var” diyerek, harita üzerinde inceleme yaparken…
Hava ve su ne kadar güllük gülistanlık değil mi?
Ama birazdan bu güllük gülistanlık hava ve su, büyük bir gazabı müjdeleyecek bana ve soluğumu Tarascon’daki o büyük tarihi kalenin eteklerinde alacağım… Durmaksızın kürek çeken kollarımın isyanını bastırmam ne çok zor oldu bir ben bilirim bir de kollarım…
Bu sabah Tarascon’dan ayrılıp, yanlış yönlendirme nedeniyle yarım kalan kano sürüşümü tamamlamak üzere, bir durak ötedeki Arles’a topal bir şaryoya yüklü kano ve eşyalarımla trenle geri döndüm… Neyse ki ineceğim istasyon, kano ile hareket ettiğim limanın hemen yanıbaşında yer alıyor…
Dün akşam, Tarascon’daki son gece trenini kaçırmadan önce hazırlık yaparken arıza yapan ve benim sinirlerimi isyan ettirip büsbütün topal kalan şaryom, Arles’da tren istasyonunda arıza bedelini ödeyip, yolculuğa bir daha geri dönmemek üzere ayrıldı…
Eee, gülü seven dikenine katlanır.
Yükümü sırta ve kollara kuvvet taşıyacağım artık…
16 Ağustos 2017
Ve nihayet final: PORT SAINT LOUIS!
2 Aydır süren su hakkı için kano ile Dünya Su Konseyi’ne yolculuğum nihayet bugün öğle üzeri son durağımız Port Saint Louis du Rhône’da sona erdi. Ancak asıl final Marsilya’daki Dünya Su Konseyi’nde olacak. Yapacağımız görüşme ile ile ilgili randevu talebimize henüz yanıt vermediler. Randevu talebimizin takipçisi olacağız. Dolayısıyla ben bir süre daha burada konumlanacağım.
Bütün su hakkı savunucuları ve koruyucuları adına, Dünya Su Konseyi ile görüşme nöbetim devam edecek.
Konseye vereceğimiz Dünya Su Dostları deklarasyonu, bütün yeryüzü sakinleri adına tarihi bir önem taşıyor… Deklarasyon metnini henüz yayınlamıyoruz. Benim konseyle görüşmemle eş zamanlı yayınlacak.
Yolculuğum boyunca bana destek olan başta Kedistan, ekibi ve Alakır Nehri Kardeşliği olmak üzere, benimle dayanışan bütün su dostlarıma sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum PORT SAİNT LOUİS DU RHÔNE’dan…
Final çizimi ile güzel bir dayanışma sergileyen sevgili Filiz Pakkan‘a teşekkür ediyorum bir kez daha! Duyarlı yüreğine, emeğine sağlık Filiz!