22 Mart, “Dünya Su Günü” gibi özel bir günde bir çağrı yapmış ve “Haydi, insana, hayvana ve yeryüzüne can suyu olmak için mücadeleye!…” demiştim. “Fransa’nın Bordo kentinden başlamak üzere, kano ile su yollarını takip ederek Marsilya’da bulunan Dünya Su Konseyi’ne gitmeyi ve onlara suyun bir hak olduğunu ve satılıp pazarlanamayacağını anlatan Dünya Su Dostları Deklarasyonu‘nu iletmeye var mısınız?” diye sormuştum.
Çağrı : Dünya Su Konseyi’ne kano yolculuğu
Ben sözümü tuttum ve yollara düştüm…
İşte tüm zorluklara ve kısıtlı imkanlara inat ulaştırabildiğim notlar…
Yolculuğu Facebook sayfasından ve benim kişisel hesabımdan da izleyebilirsiniz.
Yol notlarımı Kedistan’da okumak isterseniz, işte buradalar : 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6
Fransızcası : Sadık Çelik • Se mettre en route pour l’eau | 7
YOL NOTLARI 7
11 Ağustos 2017
Filiz Pakkan’a bu değerli dayanışma çalışmasından ötürü teşekkürlerimle…
Béziers’den sonraki etabı sanırım şimdi çalışmaya başlayacak…
Şu an Arles’a gelmiş bulunuyorum. Yani Marsilya etabının başladığı Petit Canal du Rhône su yolundayım artık. St Giles’den Arles’a geçişimle ilgili bilgileri birazdan aktarmaya çalışacağım. Ancak bir aksilik var… Bilgisayarım bozulduğu için bundan sonraki etabı çok günceleyemeyeceğim için üzgünüm. Bundan sonra ancak Internet cafe’lerden ulaşabileceğim sizlere.
Carnon’dan St Gilles’e kanal kapısına kadar olacak zorlu etaba başlamadan kısa bir süre önceki açıklamam…
Günbatımında Carnon’dan St Giles’e doğru…
Bu videoyu ben çok sevdim, siz de seversiniz umarım
Carnon’dan St Gilles’e geçişte rüzgar ve yük teknelerinin yarattığı büyük sert dalgalar üzerinde seksek oynamak oldukça andranalin yüklü heyecanlardı…
Bu, alabora olmama ramak kala anları ne yazıkki kaydedebilme becerisini gösterme şansını da yaratamadım. Ama önemli olan su yolumun bu zorlu sürprizlerle dolu anlarını doğal bir sakinlik içinde, hızlı refleksle karşılayabilme becerisini gösterebilmektir, öyle değil mi?
Yıllar öncesinde (90’larda) kalan koşaradımlı bir foto muhabiri olarak, anları yakalayabilme becerimden de istifa etmiş bulunuyorum artık.
St Gilles kanal kapısı (écluse) şimdiye kadar karşılaştığım en büyük ve en zorlu kanal kapılarından biriydi. Kanal güzergahı kano için oldukça “güzergahsızdı”. Buradan kanoyu sudan çıkarıp eşyaları toparlayıp, sırtlayıp, bir km ötedeki çadır alanına taşımak zorundaydım. Bu doğal ortamın yerli canlılarından biri olan küçük kara yılan ile sürpriz karşılaşmam ise küçük ve zararsız bir heyecan olarak günceme yazılmış oldu. Onunla bir anlık küçük heyecanlı duraksamadan sonra karşılıklı merhabalaşıp, kendi güzergahlarımıza döndük…
St Gilles’ten ayrılırken :
St. Giles kanalında şu çekilmesi nedeniyle kanoyu suya hazırlamak da kolay olmadı…
Ve, kanomuz doğal taş yolu desteğiyle su yoluna hazır…
12 Ağustos 2017
St.Gilles’den sonra uzun, rüzgarlı ve yorucu bir günün ardından dün gece itibariyle artık Arles’dayım nihayet… Korsan çadırımızı Arles’ın iç kanalındaki güzergaha bir güzel konduruverdik dün gece..