22 Mart, “Dünya Su Günü” gibi özel bir günde bir çağrı yap­mış ve “Hay­di, insana, hay­vana ve yeryüzüne can suyu olmak için mücadel­eye!…” demiş­tim. “Fransa’nın Bor­do kentin­den başla­mak üzere, kano ile su yol­larını takip ederek Marsilya’da bulu­nan Dünya Su Konseyi’ne git­meyi ve onlara suyun bir hak olduğunu ve satılıp pazarlana­may­a­cağını anla­tan Dünya Su Dost­ları Deklarasy­onu‘nu ilet­m­eye var mısınız?” diye sormuştum.

Çağrı : Dünya Su Konseyi’ne kano yolculuğu

Ben sözümü tut­tum ve yol­lara düştüm…

İşte tüm zor­luk­lara ve kısıtlı imkan­lara inat ulaştıra­bildiğim notlar…

Yol­cu­luğu Face­book say­fasından ve ben­im kişisel hesabım­dan da izleyebilirsiniz.

Bir­in­ci bölümü oku­mak istiy­or­sanız, işte bura­da


YOL NOTLARI 2

8 Temmuz 2017

Biraz bek­let­tim ama işte yeniden geldim. Bu video Toulouse’a var­madan önce­ki son video kay­dım… Çünkü aksi­lik­ler ardar­da devam ediy­or ve bu da bana hem zaman kay­bet­tiriy­or hemde sizler­le olan iletişim­i­mi koparıyor…

Bu son video kay­dın­dan son­ra emek­tar fotoğraf mak­i­namın pil ömrü su yol­un­da nihayete erdi. Dolayısıy­la köyler boyu ilerleyen su yol­un­dan çıkıp pil ara­mamın bir sonuç ver­meye­ceği­ni biliy­or­dum. Çünkü bazen ekmek ala­cağım bir dükkan bile bula­madığım oldu. Biz­im oraların gözünü sevey­im. Her köyde bir çerçi dükkanı vardır ve ne ararsan bulunur.

Sonuç olarak, bir dizi aksi­lik ve imkan­sı­zlık­lar nedeniyle sizler­le iletişimde biraz gecikme yaşadım. Şu an nihayet Toulouse’­da yani kızımın yaşadığı şehird­ey­im. Bugün onun­la görüşüp has­ret gidere­ceğiz biraz. Son­ra tekrar su yol­u­na düşe­ceğim. “Su yol­u­na düşmek” derken, sudan çıkıp şehre yürümek bir yabancılaş­ma haleti ruhiye­si uyandırdı bende. Şehirde yaşayan dost­larım darıla­masın ama, şehir, beton, met­al, plas­tik ve her tür­den kir­li, gürültü patırtı ve mod­ern şaşalı ekseniyle bana son derece yabancı, iti­ci ve hoşgörüsüz olduğunu bir kez daha hatır­lat­tı… Doğa bütün yaban­lığı ve zor­luk­ları­na rağ­men şehir­d­en kat ve kat daha tem­iz, saf ve olağanüstü hoşgörülü.

Su hakkı için kano ile su yol­cu­luğum devam edecek…

 

Su doğanın bize armağanıdır, para ile satıla­maz! Herkese su hakkı! ZAD her yerde!

Su hakkı

9 Temmuz 2017

Dün… İdil’le, yağ­mur­dan sonra…

Su hakkı

Kızım, elinde bir çan­ta dolusu yol erza­kı ile gel­di ve bana ‚“Baba yine yağ­murla geldin ya!” dedi…

Kızım­la bir yıl son­ra, Toulouse’­da, su yol­un­da buluş­tuk… Canal du Midi-Min­im güz­er­gahı ‚aynı zaman­da kızım­la ben­im geçmiş yıl­lar öncem­ize bir yol­cu­luk­tu. Min­im’de kanal boyun­da, bahçesinde iki zeytin ağacı bulu­nan küçük bir evde yedi yaşın­da neşeli şarkılar söyleyen bir çocuk­tu İdil. Haf­ta son­ları onun­la şim­di ben­im kano ile geldiğim kanal boyun­da bisik­let turları yapar, son­ra da ban­klar­dan birine otu­rup domi­no oynardık… Dün ve bugün, o yıl­ların anıları­na yürüdüm kızımla…

10 Temmuz 2017

İdil’le kısa has­ret­lik buluş­mamızın son saat­lerinide tamam­layıp su yoluma devam etmek için kano ekip­man­larını tekrar göz­den geçirdim. Kızım­la bir­lik­te ilgili mağaza şube­sine gidip, Bor­do Garon­ne’­da pat­layan kano taban yastığını defo kap­samın­da kab­ul ettirdik ve yenisi­ni ücret ödeme­den değiştirmeyi başardık. Şim­di daha güven­li ve daha hızlı bir kano sürüşü ile yoluma devam edebilirim.

Bugün, Toulouse’­da­ki kanal mari­nasın­dan ayrıl­madan önce…

Toulouse’­dan ayrıl­mak biraz zor ola­cak anlaşılan… Mari­nadan ayrıldık­tan bir kilo­me­tre son­ra kanal kam­era kon­trol sis­te­minde­ki değişik­lik nedeniyle, yasaların ve otoritenin lan­et olası enge­line takıldım. Büyük şehrin kon­trol ve otorite­si Demok­les’in kılıcı gibi tepemde sal­lanıy­or şim­di. “écluse” denilen kanal kapısın­da kam­er­aları görünce anladım ki, geçişim yasalara ve otorit­eye takılacak.

Kam­er­aların karşısın­da, bir ihti­mal geçiş izni vere­bilir­ler diye işaret diliyle kapıların açıl­masını iste­d­im. Ancak kimse tın­la­madı. Bu değişik duru­mu değiştirmek ümidiyle kanoyu bek­leme plat­for­mu­na bağlayıp, “écluse” büro­suna git­tim. Kam­era kon­trol sis­tem­i­nin başın­da­ki görevlilere kano yol­cusu olduğu­mu ve geçiş izni iste­diği­mi belirt­tim. Onlar da bana yasalara göre geçiş izn­imin şu anda mümkün olmadığını çünkü yasal olarak kanoların geçişinde her­han­gi bir düzen­leme olmadığını dolayısıy­la ancak “otor­iza­sy­on” dedik­leri, geçiş bel­ge­si (bir diğer ifadeyle, “yol­cu­luk­ta her han­gi bir durum­da güven­liğim­den kendim sorum­luyum” diyen res­mi kab­ul bel­ge­si) ile yoluma devam ede­bile­ceği­mi, bunun için de yarın sabah ilgili büroya gidip “otor­iza­sy­on” işlem­ler­i­mi yap­mam gerek­tiği­ni söylediler.

Dolayısıy­la geçiş izn­im yarın saba­ha kaldı.

Toulouse’­da otorite ve kon­trol sis­tem­i­nin göl­gesinde üç durak öteye şaryo ile geç­tim… Burası aynı zaman­da Toulouse tren garının bulun­duğu yer. Şim­di tren garın­da­ki ücret­siz inter­net imkanının­dan fay­dalanıp sizlere ulaş­maya çalışıyorum.

13 Temmuz 2017

Toulouse’­da­ki Ecluse-VNF (kanal kon­trol ve geçiş izni vb. işlem­lerin yapıldığı büro) prob­le­minden son­ra ibre ben­den yana döndü ve yoluma ken­di usulüm­le devam ediyorum…

Toulouse’­dan uza­k­laşalı iki gün oluy­or ve ben şu an Car­cas­son­ne’­dan önce­ki ara durak Castel­naudary’­den altı durak öncesin­de­ki “Port — Laura­gais” mari­nasın­dayım. Hazır İnt­ern­et imkanı da yakalamışken sizlere de ulaşayım iste­d­im… Bu videoyu, ilgili büro ile görüşme­den son­ra Toulouse’­da­ki tekne mari­nasın­dan ayrıl­madan az önce kaydettim.

Su yol­un­da kuşluk vak­ti, ıslık vakti…

14 Temmuz 2017

Su hakkı yol­cu­luğum­da iki kafadar kano yol­cusu ile (Remi ve Niko­la) karşılaş­ma ve vedalaşma…

Bu iki kafadar genç arkadaş, ilk defa kano ile bir “Canal du midi” turu yap­maya karar ver­mişler ve apar topar pek hazır­lık­sız çık­mışlar su yol­u­na. Bir gün­lük yol­cu­luk­tan son­ra da fena halde yorulup yol­cu­luğu bırak­maya karar vermişler…

Onlara biraz olsun ken­di deney­im­im­den, moral ve moti­vasy­on değerinde aktarım­lar yap­sam da, onları kano yol­cu­luk­larını devam ettirmemek yönünde çok çabuk aldık­ları karar­ların­dan alıkoya­madım. Bana şap­ka çıkarıp iyi yol­cu­luk­lar dileyip ayrıldılar su yolundan…

Su hakkı

17 Temmuz 2017

Evet, tekrar merhaba!

Su hakkı için kano ile Marsilya’­da­ki Dünya Su Kon­seyine yol­cu­luğu­mun güney etabı­na geçmiş bulunuy­o­rum. Şu anda Carcassonne’dayım.

Car­cas­son­ne’­dan önce­ki etap oldukça yoru­cu ve zaman kay­bet­tiri­ciy­di. Kanal kapılarının art arda olması ve rüz­gar nedeniyle kanonun hızı oldukça düştü. Bugün Car­cas­son­ne’­da­ki şid­detli rüz­gara rağ­men nihayet karşınız­dayım. Bugün ve bel­ki yarın bura­da biraz din­len­mem gereke­cek. Son­ra tekrar Béziers, Agde ve final ara durağımız Sete’e doğru kürek çek­m­eye devam ede­ceğim. Sete’­den son­ra tren ya da oto­büsle Avi­gnon’a geçe­ceğim ve son kanal etabımız Canal du Rhône’a ulaşa­cağım ve Marsilya’­da “final” diyeceğim.

Yan­lış görme­di­niz!  “Kapadokya” adlı hos­tel kanal gemisi…

Mer­ak edip sor­dum. Meğer bir önce­ki sahibi Kapadokya’­da yaşıyormuş…

 

Suyu bir başı­na yol eyle­mek, içerdiği poli­tik muhte­va yanın­da, baş­ka bir hay­at deneyi olarak da haneme yazıl­mak­ta şu an. Bütün yer yüzü yaşayan­larının biri­cik hay­at iksiri olan su yol­un­da dost insan, hay­van, ağaç, bahçe, börtü böcek, saf ve tem­iz bir ahenk halinde bana eşlik ediy­or­lar. Yol­cu­luğu­mun sonun­da onlara bir teşekkür mesajım olacak.…

Su hakkı için Kano ile Dünya Su Kon­sey­i’ne Yol­cu­luğum devam ediyor…
Devamı ve kon­s­eye vere­ceğim açık­la­ma gele­cek yazıda…

Yazının fran­sız­cası : Se met­tre en route pour l’eau | 2


Traductions & rédaction par Kedistan. Vous pouvez utiliser, partager les articles et les traductions de Kedistan en précisant la source et en ajoutant un lien afin de respecter le travail des auteur(e)s et traductrices/teurs. Merci.
Kedistan’ın tüm yayınlarını, yazar ve çevirmenlerin emeğine saygı göstererek, kaynak ve link vererek paylaşabilirisiniz. Teşekkürler.
Kerema xwe dema hun nivîsên Kedistanê parve dikin, ji bo rêzgirtina maf û keda nivîskar û wergêr, lînk û navê malperê wek çavkanî diyar bikin. Spas.
Translation & writing by Kedistan. You may use and share Kedistan’s articles and translations, specifying the source and adding a link in order to respect the writer(s) and translator(s) work. Thank you.
Sadık Çelik on EmailSadık Çelik on Facebook
Sadık Çelik
REDACTION | Journaliste 
Pho­tographe activiste, lib­er­taire, habi­tant de la ZAD Nddl et d’ailleurs. Aktivist fotoğrafçı, lib­ert­er, Notre Dame de Lan­des otonom ZAD böl­gesinde yaşıy­or, ve diğer otonom bölge ve mekan­lar­da bulunuyor.